Gülümse..

Spordan geldim ve yine cantayı koltuğa fırlatıp banyoya girdim. Saçlarım ıslak, gözlerim yorgun, yüzümde gülümsemeden eser yok. Derin nefes alıp, kendi gözlerimin içine bakıp düşünüyorum..

Bu aralar kendimden uzaklaştığımı hissediyorum. Beni en çok ben yapan şeyi, hayata olan tutkumu kenara koydum sanki.. Onun yerine son zamanlarda “kader, kısmet” sözü var. Öyle koyverdim ki kendimi, öyle kolay geldi ki koyvermek...

Havludan kurtulup, üstümü giyindim. Islak kalsın saçlarım, zaten hava ısındı artık İzmir’de.. Biraz hava almak için çıktım balkona. Yıldızlara baktım, hepsi aynı geldi. Oysa küçükken Ankara’daki balkona çıktığımda karşı evin bacasıyla orantılayarak bulduğum bir yıldızım vardı. İlkokulda ezberlenecek şiirleri ona okuyarak ezberlerdim, evde çıkan tartışmaları ona anlatırdım, civcivlerim hastalanıp öldüğünde kucağımdaki civcivi ona uzatıp bana geri versin diye sessiz sessiz ağlardım.. Bu güne kadar ne civcivlerimi geri verdi, ne de bir cevap.. Ama en önemlisi hep ordaydı, her ihtiyacım olduğunda o yıldız ordaydı. Geçenlerde Ankara’ya gittiğimde bir şey almak için balkona çıktığımda yine gördüm onu. Hala orada.. Gülümseyip kapıyı kapattım. Ne anlatacak bir şey, ne de zamanım vardı.. Bu aralar küçüklüğümden çok bahsettim farkındayım, sanırım büyüklüğümün pek de anlatılacak özelliği kalmadı.

Öylece dikilmiş yıldızlara bakarken ellerim hırkamın ceplerine gitti. Geçen yazdan beri giymediğim ince mi ince hırkamın cebinde minicik bir kağıt kalmış.. Pembemsi, biraz da kokulu bir kağıt.. Bu güne kadar bulamadığım için üzüldüm.. Ne yazık diye düşündüm önce. Okuduktan sonra iyi ki bugün buldum ve daha önce okumadım dedim içimden. 

Hep hayrandım Marilyn'e.. Kendine güvenine ve dünyaya "ben sana izin verdiğim sürece hayatımdasın" diyişine. Kadınlığına, kadınlığıyla gurur duyuşuna... Gülümseyişine.. Bu sefer de cebime iliştirdiği notla gülümsetmesine.. 

Katlayıp koydum  kağıdı cebime.. Bir yaz sonra aynı kağıda nerde bakacağım diye düşündüm. Burda olmayacağımdan nerdeyse eminim. Emin olmalıyım. Zamanımı boşa harcamamalıyım.. Hele ki sırf bu yüzden sonradan pişman olmamalıyım.. 

1 Temmuz dedim içimden. O kadar zaman verdim kendime. Bu güzel şehre.. Kendi yıldızımı bulamadığım gökyüzündeki tüm yıldızlara söyledim sırrımı ve tekrar 1 Temmuz dedim içimden.. 

Gülümsedim tüm yıldızlara.. Ve sarıldım incecik hırkama...