Oohhh bee.. Sonunda yazıyorum. Bloğumu özledim
desem yeridir sanırım.. Bir sürü şey olurken oturup yazmak istesem de yazamadım
bir türlü. Farkındayım son zamanlarda blogdan çok günlüğe çevirmiştim, hatta çevirdim, hatta biraz daha devam ediyim diyorum :) Napalım burnumdan gelen o kadar şey vardı ki.. Mutlu
olamıyordum. İş buluyorum içim buruk, dışarı çıkıyorum içimden bir şey burada
olmamalısın diyor, bir şey alıyorum bu sana ait değil diyordu bir şeyler. İç
ses bana savaş açmıştı resmen. İşte o yazamadığım zamanlarda kendimle savaş halindeydim. Sonuç mu ne oldu? Savaşı ben kazandım tabii ki! ;) Şimdi nasılım? Huzurlu, mutlu, umutlu..
Bunları Nürnberg’den döner dönmez, bavulu bir yere
savurup yazmaya başladım. Kimse okumasa da sırf kendim için yazmalıyım dedim.
Yanımda sahlep, biraz kurabiye.. Nürnberg ne alaka derseniz, yeni başladığım iş yerinde bir hafta geçtikten
sonra hemen tüm ekip Almanya’ya fuara gittik. 3,4 günde öğrettiklerini
pekiştirmek, daha kısa zamanda adapte olmak için büyük bir şanstı ve bu seyahat
bana iş değiştirerek ne kadar doğru bir şey yaptığımı bir kez daha hatırlattı. Oraya gider gitmez fuar işlerini hallettik. Patron da dahil, hep beraber
etrafı temizledik, numuneleri kurduk, afişlerle uğraştık. Sonra akşam güzel bir
yemek yiyip, Nürnberg sokaklarında donup otele geldik. Fuar başladığında
toplantılar, üreticiler, ürünler, firmalar derken zaman nasıl geçti anlamadım. Herkes bir yandan bir şeyler öğretti, bir yandan da bol bol güldürdü. İş ve arkadaşlık hem çalışanlarla, hem de müşterilerle o
kadar birbirinin içinde ki.. Sabah onca toplantılardan sonra her akşam bir müşteriyle yemek yedik.
Şehir merkezinde yeri kalmadı diye bilmem kaç km ötedeki restorana gittiğimiz
işletmeci bizi otele mi bırakmadı, sevgililer gününde aşk meşk hakkında özü İrlanda,
doğumu Almanya’lı cüssesi kocaman ama kalbi pek ince müşteriyle mi tartışmadık
(sonunda uzattığım kalp şeklindeki çikolatayla barıştık), kar tutmuş yollarda 3
kız bir erkeğe kar topu savaşı mı açmadık.. J Her toplantıda güldüm, eğlendim ama en önemlisi öğrendim. Daha öğrenilecek çok şey
var. Ve hiç biri gözümü korkutmuyor, aksine hepsi yüzümü gülümsetip, her şey çok
güzel olacak dedirtiyor..
Konudan konuya atlayım mı?? :)
Yarın doğum günüüüüüm!! :) Yani benim ve en zıttım ama en yakınımın doğum günü.. İş seyahatim çıktığından tam zamanında değil, geçen hafta kutladık hep beraber. Kuzenim de geldi, hem de öyle güzel geldi ki :)
Kuzenimle ikimizin arasındakinin kan bağı olduğuna inanmıyorum artık.. O benim dostum, ben onun dostuyum.. Garip bir şekilde bunu kanıtlıyoruz da sürekli. Birbirimize sürpriz
yapıcaz diye DR’de saklambaç oynar gibi magnet bakınırken, DR çıkışı
birbirimize aynı magnetlerı uzattık J Çok anlamlı.. Çok
güzel. O iyi ki var! İyi ki benimle. Ailemden olduğu için değil de dostum
olduğu için hem de. J
Tam 27 yaşındayım artık! Tam 27! 30'a 3 kala sendromuna dil çıkarıp kendime de hediye aldım tabii kii.. En çok sevdiğim çocuk kitaplaarrııını hem de J İlk sıra Peter Pan'ın! Ne de olsa o aslında hayatımda ;)
Mutlu yıllar di mi bana? :) Hep beraber ama ;))
Buket
