Sessiz..

Koşup cennetime sığınıyorum yine,
Dizlerim titriyor atıyor beni yere.
Bakıyorum hemen yanı başıma,
Sönmüş bir alevin küllerinin arasında yabanı bir çiçek açmış,
Hem de mezarlıktakinin aynısı..
Dinlememiş ne tuzlu suyu ne kumu, inat etmiş doğmuş eski bir yangından.
Sessizliğin içinden kulağıma
"Gördün mü" diye fısıldıyor rüzgar,
Dalgalar "umut" diye bağırıyor...
Bu güzelim sahilde en sessiz köşe kalbim.
Üzgün, korkak.. Eksik...